Dashuria
eshte e dhimbshme sepse hap rruget e ekstazis. Dashuria eshte e
dhimbshme sepse trasformon: dashuria eshte ndryshim. Cdo trasformim
eshte i dhimbshem sepse duhet te lesh te vjetren per te rene. E vjetra
eshte familja, e sigurte; e reja eshte apsolutisht e panjohura. Do
levizesh ne nje oqean te pa eksploruar kurre. Nuk mund te perdoresh
mendjen me te rene sic beje me te vjetren; mendja eshte shume e
shkathet, por mund te funksionoje me te vjetren, jo me te ren: tani
eshte absolutisht e kote.
Per kete arsye lind frika; kur le boten e vjeter-te ngrohte,te
sigurte-lind dhimbja. Eshte e njejta dhimbje qe provon nje femije kur
del nga barku i nenes. Eshte e njejta dhimbje qe provon zogu kur provon
te fluturoj per here te pare.
Frika e se paditures, pasiguria, paparashikueshemria e saj, te trembin shume.Duke
ditur qe trasformimi do jete i qenies kundrejt nje gjendjeje te
mos-qenit, agonia eshte e thelle. Por nuk mund te kesh ekstazin pa
kaluar ne agoni. Per te pastruar arin, duhet te kalosh nepermjet
zjarrit.
Dashuria eshte zjarr.
[/size]
Titolo: Perse dashuria eshte kaq e dhimbshme? 