Zbulohen metalet e rralla ne Oqeanin Paqesor

Këtë javë, shkencëtarët në Universitetin e Tokios njoftuan një zbulim që ''kërcënon'' të thyej kontrollin e Kinës mbi furnizimin botëror me metale të rralla,qe përdoren në prodhimet elektronike: Ato metale gjenden në hapsiren e madhe te baltës se Oqeanit Paqësor.

Një zbulim i afërt i industrisë se minierave thellë në det, tregon se minatorët në Kinë nuk do të jenë pa punë për shume kohe . Dhe bota i ka njohur metalet e rralla në fund të oqeanit për dekada të tëra.

Metalet e ralla te tokës dhe komponentët e tjerë janë përdorur në pajisjet elektronike si ne kompjutera e makina elektrike, dhe kërkesa është rritur në dekadën e fundit.

Minierat në Kinë furnizojne pothuajse të gjitha boten me metale te rralla dhe qeveria kineze i përdor ato si monopolin e saj për qellime politike:

Ishte akuzuar për ndalimin e eksporteve në Japoni, gjatë një mosmarrëveshje territoriale të vitit të kaluar, dhe njoftoi gjithashtu një kufizim të tyre në mbarë botën te eksporteve, ku shkaktoi te dridhura nëpër tregjet dhe kompanite e teknologjisë elektronike.

Shtetet e Bashkuara, Kanada, Brazil dhe vende të tjera kanë rezerva me te tilla metale te rralla, dhe SHBA prodhon per te përdorur një përqindje të madhe ne furnizimin e botës para mbylljes se minierave për shkak të problemeve mjedisore.

Pra, nuk është çudi që studimi japonez , i cili shfaqet në revistën Geoscience Nature, ngjalli zemërim. Kërkuesit japonee morën mostra bazë në 78 vende rreth Hawaii, Tahiti dhe vende të tjera të Paqësorit te Jugut ne ate lindor,verior dhe qendrore.

Mineralet e rrallë gjenden me rreth 0.2 për qind. Në atë përqendrim, ata raportuan se, vetëm 1 kilometër katror e katit te baltës se detit mund të sigurojë një te pesten e konsumit te botës me metale të rralla te tokës, duke e bërë atë një "burim shumë të madh premtuese për këto elemente."

Nga ana e kundert , Frank Sansone, një profesor oqeanografie në Universitetin e Havait ne Manoa.thote- "Kjo deklaratë është mashtruese nga japonezet,sepse eshte tepër lehtë të thuash:" Oh, kjo është një sasi e madhe mineralesh të rralla''.

''Ajo do të jetë e vështirë për t'u shfrytëzuar. Ka një dallim te madh mes te thënës se elementet ekzistojnë në sasi të mëdha dhe janë në gjendje të përshtatshme,por eshte teper e veshtire ekonomikisht dhe ekologjikisht qe ekstrakti te dali ne siperfaqe per shfrytezim."

John Wiltshire, drejtor i Laboratorit te Kerkimeve nënujore ne Hawaii, edhe në Universitetin e Havait ne Manoa, e vë atë ne pikpyetje edhe më të hapur. "E vërteta e çështjes është, askush nuk do të minoje në det të thellë, edhe në qoftë se dikush masivisht ka fondet për një minimum prej një dekade," thotë ai. Kostoja për fillimin e punimeve mund të kapin shifrat nga nje deri ne dy miliard dollarë.

Nuk është se ne nuk dimë se si të punojnë në det të thellë, thote Wiltshire . Kabllot Telegraph u vendosën së pari nëpër oqean rreth 150 vjet më parë, dhe të paktën tre industritë,ajo e telekomunikacionit, shpimit te naftes dhe minierave te diamanteve , janë bërë të afta te punojne në det të thellë new vepra inxhinierike.


Në det të thellë depozitat e mineraleve të rralla-tokë nuk janë të reja,thote Jon Wiltshire,

Por sot, edhe pse, si në vitet 1970, kostoja dhe koha mbeten pengesa të mëdha për këto depozita të minierave. Wiltshire thotë per një propozim në det të thellë në brigjet e Papua Guinea e Re,ku e ilustron me sfidat me të cilat do të përballet kushdo që kërkon të fillojë një operacion të rrallë në Oqeanin Paqësor.

Nautilus per minerale planifikon të ndërtojë një anije 157,000,000 dollareshe për të mbështetur shpimet ne det të thellë ne kerkim te arit dhe bakrit. Anija, lundruese do të duket si nje gjigand: 680 metra e gjatë, me një kapacitet peshembajtese prej më shumë se 20.000 ton dhe për deri në 160 njerëz.

Nautilus planifikon të lëshoj tre pajisje te telekomanduara në katin e detit: dy hapëse dhe një koleksionist, përshtatur nga teknologjitë e përdorura në nafte dhe kabllo-trenching industrial.

Një sistem pompe si-ende-undesigned, do të heqë ekstrakt nga fundi i detit në anije. "Ata kanë shpenzuar tashmë rreth 400.000.000 $, dhe shuma do të jetë disa qindra milion," thotë Wiltshire. "Një operacion i plotë për Nautilus do të jetë një miliard dollare."

Pyetja, pra, për çdo kompani që do të kërkojë me qira këto zona (nga kombet e Paqësorit e cila posedon të drejtat) me minerale të rralla nga fund deti është: A jane me eficence këto shpenzime?

Në koncentrim 0,2 për qind të metaleve të rralla, në det të thellë depozitat zbehen në krahasim me depozitat në tokë, të cilat mund të ketë 5 deri në 10 për qind përqendrimit.

Të gjitha gjërat ne dukje janë të barabartë, është më e lehtë për të mbledhur nga balta minerale sesa nga toka. Por gjërat nuk janë të barabartë, sepse kjo baltë është nën tre milje poshte ujit.

Ekspertët nuk kane idenë se një ditë mund te nxjerrin minerale te rralla- në det të thellë, ndoshta aty nga viti 2040 do të jenë "Autonome automjeteve Underwater Minierave.

" Por nëse ju jeni gati të pyesin se ku dhe nga do të vijnë nga për dekadën e ardhshme mineralet e rralla, përgjigjja është e qartë-Kinë.